Theodorus "Dorus" Rijkers (Den Helder 27 januari 1847- Den Helder 19 april 1928) vissserman, vletterman/redder, schipper reddingsboot, was een van de bekendste redders uit de Nederlandse geschiedenis. Hij verwierf faam als schipper op een zelfrichtende roeireddingsboot die gestationeerd was aan het Nieuwediep (Den Helder), zoon van Cornelis Adriaansz Rijkers, sjouwerman, timmerman en Elisabeth Moorman,
In 1887 ondernam hij hachelijke tochten om bemanningsleden van de Duitse bark Renown te redden. Rijkers, van oorsprong visser, werd een symbool voor het werven van Nederlandse redders en reddingsorganisaties. Tijdens zijn 25-jarige carrière hebben hij en zijn bemanning meer dan vijfhonderd zeelieden gered.
Zijn nalatenschap leeft voort via het Dorus Rijkers Fonds en het plaatselijke Reddingmuseum.
|